اسکی پرشی یک ورزش محبوب زمستان است کە ورزشکاران با چوبهای اسکی از بالای یک بلندی پرش میکنند. یک پرش اسکی باید تا جایی کە امکان دارد طولانی و صحیح انجام بگیرد. این بلندی در اندازەهای مختلفی درست شدە است، از بلندیهای مخصوص پرش کودکان کە فقط چند متر بلند است، تا بزرگترین عرصەها برای پرش اسکی کە امکان دارد ورزشکار در اوج خود بیشتر از ٢٥٠ متر در هوا پروز کند.

در پرش از بلندی ورزشکار باید روی پرش حساب کند و تا جایی کە امکان دارد تا قبل از برخورد با زمین، در هوا پرواز کند. فرود آمدن بە زمین بهتر است کە با روش تلمارک باشد، بدین معنی کە ورزشکار زانوهایش را خم کند و یکی از چوبهای اسکی در جلوتر قرار بگیرد. پرش اسکی در قیاس با انواع دیگر ورزشهای اسکی طولانی و گستردە است و این باعث میشود وقتی کە ورزشکار بە زمین فرود میاید آسانتر بتواند تعادل خود را نگە دارد. قضات یا داوران بە سبک شخصیتی امتیاز میدهند کە همراە با طول پرش، برندە را در امتیازات مسابقات تعیین خواهد کرد. تعادل، انعطاف و هماهنگی در این ورزش از اهمیت خاصی برخورددار هستند.