جودو یک هنر رزمی رزمی با تماس کامل بدنی ژاپنی است که در سال ١٨٨٢ میلادی توسط جیگورو کانو از جوجوتسو توسعه یافت. در لسان ژاپنی "جو" به معنی "نرم" و "دو" به معنی "شیوە" - یعنی "شیوە نرم" میباشد. ورزش جودو بدون ضربات مشت و لگد است، بلکە در مورد استفاده از قدرت حریف به نفع خود میباشد. هدف پرتاب کردن یا به دام انداختن حریف ، قفل کردن یا خنثی کردن حریف میباشد. مسابقات جودو به صورت ایستاده شروع میشود اما اغلب به صورت زمینی به پایان میرسد. در حالت ایستاده، تکنیک‌های مختلف پرتاب و پا زدن استفاده میشود، در حالی که در حالت روی زمین، تکنیک‌های مختلف کنترل استفاده میشود.

جودو بیشترین شروط را برای تکنیک، تعامل و هماهنگی می‌طلبد. با افزایش سن، بیشتر بر قدرت، سرعت و استقامت تمرکز میشود. ورزش جودو در سراسر جهان تمرین میشود و با بیش از ٢٠ میلیون ورزشکار هفتمین ورزش کلان المپیک جهان است و از سال ١٩٦٤ میلادی یک ورزش المپیکی بوده است.