رشتە سوارکاری اختصاص دارد بە یک تعامل خوب بین اسب و سوارکار. وقتی کە انسان بر روی یک اسب سوارکاری میکند میتواند او را وادار کند تا با کمک علامتهایی با پا، افسار و صدا درآوردن، کارهای مختلفی انجام بدهد.

در رشتە سوارکاری شاخەهای مختلفی وجود دارد. دو نوع معمولی آن عبارتند از سواری خرامش و پرش با اسب. در بخش خرامش انسان شاهد خواهد بود کە اسب چگونە حرکات را هماهنگ انجام میدهد و گوش بە فرمان سوارکار است، و داوران بررسی میکنند کە اسب و سوارکار تا چە اندازە با همدیگر هماهنگ هستند.در بخش پرش با اسب باید اسب و سوارکار در یک میدان با موانع، و وجود کمترین اشتباە در زمان مقرر سوارکاری کنند. مراکز زیادی برای آموزش اسب سواری وجود دارد کە میتوان اسب سواری و مراقبت از اسب را در آنجا آموخت. نوآموزان میتوانند در یک دورە آموزشی اسب سواری، در یک سالن اسب سواری یا یک میدان اسب سواری، همراە با مربی شرکت کنند. گردشهای سوارکاری در طبیعت هم سپورت خیلی پرطرفداری میباشد.